Ozonoterapia

Ozonoterapia jest metodą leczenia, w której wykorzystuje się właściwości ozonu – trzycząsteczkowej formy tlenu O3. Ozon w przyrodzie znajduje się w dużych ilościach w górnych warstwach naszej atmosfery chroniąc nasze środowisko przed szkodliwym działaniem promieniowania kosmicznego.

Zauważono, że w środowisku z dużą ilością ozonu giną wszelkie drobnoustroje – bakterie, wirusy i grzyby. Stąd, zaczęto wykorzystywać ozon do przemywania zakażonych ran, a nawet odkażania narzędzi chirurgicznych. Do chwili obecnej używa się ozonu jako dodatek do uzdatniania wody.
Właściwości chemiczne ozonu wykorzystywane są w ozonoterapii do leczenia zakażonych ran, odleżyn, oparzeń, owrzodzeń żylakowych, stanów zapalnych skóry, kości, zmian po naświetlaniu przy leczeniu przeciwnowotworowym, trudno gojących się przetok, czy też zapaleń i chorób zakaźnych niektórych narządów wewnętrznych. Szczególnie w tych przypadkach, gdzie nie uzyskujemy efektów w leczeniu antybiotykami z powodu odporności bakterii lub ograniczonego dostępu leków do miejsca zakażenia.

Ozon jest gazem bardzo dobrze rozpuszczalnym w wodzie, osoczu krwi i płynach tkankowych naszego organizmu. Nawet podany w formie gazu bezpośrednio do naczynia krwionośnego natychmiast ulega rozpuszczeniu w osoczu oraz łączy się z hemoglobiną krwinek czerwonych. Ozon posiada także znacznie większe powinowactwo do hemoglobiny erytrocytów niż tlen. Te fizyczne właściwości ozonu wykorzystywane są w leczeniu niedokrwienia narządów i tkanek spowodowanych miażdżycą tętnic – niedokrwienia mózgu, serca i kończyn dolnych oraz innych części ciała. Ozon jako bardziej wartościowy energetycznie od tlenu dostarczony do niedokrwionych z powodu miażdżycy tkanek i narządów poprawia ich utlenowanie i przyspiesza metabolizm komórkowy. Poprawia w ten sposób funkcje organów i narządów oraz zapobiega zagrażającej martwicy tkanek.

Ozonoterapia może być stosowana w różny sposób. W naszej placówce ozon  stosowany jest w formie wlewów dożylnych ozonowanych płynów .  Zewnętrznie można go stosować w formie gazu przepływającego przez szczelne rękawy zakładane na kończynę w okolicy owrzodzenia żylakowego, jak również w formie nasiękowej – za pomocą przymoczek, czy ozonowanych okładów, a nawet maści i nasączonych ozonem olejków. Nie należy jednak eksponować ozonu w formie gazu na błony śluzowe oraz wdychać bezpośrednio do płuc.

Ozonoterapia jest stosowana od wielu lat z powodzeniem jako metoda wspomagająca leczenie chorób niedokrwiennych serca i mózgu, w chirurgii naczyń, okulistyce, neurologii. Metoda ta jest także stosowana przy zakażeniach i powikłaniach w chirurgii, ortopedii, ginekologii, onkologii, urologii czy laryngologii.

• niedokrwienia kończyn w przebiegu miażdżycy oraz cukrzycy,
• niedokrwienia mięśnia sercowego i mózgu,
• stanów poudarowych i po zawale serca,
• owrzodzeń żylakowych podudzi,
• zmian ropnych skóry (trądzik, czyraki, odleżyny, przetoki ropne),
• zakażeń bakteryjnych (np. BORELIOZA)
• niedowidzenia i chorób zapalnych w okulistyce,
• stwardnienia rozsianego (SM) i migreny w neurologii,
• niektórych zakażeń wirusowych i grzybicy,
• w stanach ogólnego osłabienia,
• zaburzeń pamięci,
• w okresie rekonwalescencji po zabiegach,
• dla ogólnej poprawy fizycznej kondycji swojego organizmu

# duża skuteczność
# nie obserwowano skutków ubocznych
# szybkie działanie
# bardziej ekonomiczna niż leczenie farmakologiczne

Przed zastosowaniem ozonoterapii przeprowadzana jest konsultacja lekarska oraz badania laboratoryjne. Ozonoterapia podawana dożylnie trwa ok. 40 min. i nie jest bolesna.  Ozon stosowany zewnętrznie, np. na trudno gojące się rany, w postaci rękawa- polega na założeniu rękawa na kończynę i ozonowaniu rany. Czas zabiegu na jedną kończynę to ok. 30 min. Pacjent w czasie w/w zabiegów  siedzi lub może leżeć. Po zakończonej ozonoterapii pacjent opuszcza klinikę

Ilość i częstotliwość zabiegów ustala lekarz prowadzący.